klekotać

klekotać
klekotać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIa, klekotaćoczę || klekotaćocę, klekotaćocze || klekotaćoce, klekotaćocz || klekotaćtaj {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o bocianie: kłapiąc dziobem, wydawać dźwięk, powtarzający się zazwyczaj kilka razy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Na łące klekotał bocian. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydawać dźwięk powstający przy uderzaniu o siebie twardych przedmiotów, o pracujących maszynach bądź ich częściach: terkotać, grzechotać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Klekotał stary kierat. Klekotała maszyna do szycia. Klekotał silnik auta. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'mówić dużo, głośno, szybko; trajkotać, paplać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciągle klekotała z sąsiadkami. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • klekotać — ndk IX, klekotaćoczę a. klekotaćocę, klekotaćoczesz a. klekotaćocesz, klekotaćocz (klekotaćotaj), klekotaćotał 1. «o bocianie: wydawać charakterystyczny, powtarzający się dźwięk, powstający przy klapaniu dziobem» 2. «powodować wydawanie dźwięku… …   Słownik języka polskiego

  • клектать — клекчу кричать (о хищных птицах) , клёкт, клёкот, клекотать, укр. клекiт, клекотати, русск. цслав. клегътати, клекътати наряду со ст. слав. кльчетъ щелканье зубами , кльчьтати (Еuсh. Sin.), словен. klekęčem, kleketati громыхать, стучать;… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • rozklekotać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zacząć klekotać coraz intensywniej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bocian się rozklekotał na łące. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zacząć klekotać wskutek …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • klekotanie — n I rzecz. od klekotać …   Słownik języka polskiego

  • rozklekotać — dk IX, rozklekotaćoczę, (rozklekotaćocę), rozklekotaćoczesz (rozklekotaćocesz), rozklekotaćocz (rozklekotaćotaj), rozklekotaćał, rozklekotaćany częściej w imiesł. biernym, pot. «zużyć, zniszczyć, obruszyć coś przez używanie, sprawić, że powstaje… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”